hieromnich Marek SJ - Forum - Pytania do autora strony

Witam Pana,
odnios� si� pokr�tce do Pana zauwa�e�.
Ot� pisze Pan w Ad 1): "To zjawisko fizyczne zachodzi poza Rzymskim Ko�cio�em Katolickim, wi�c jak�e mo�na traktowa� je jako Objawienie prywatne Ko�cio�a Rzymsko-Katolickiego? Ko�ci� Rzymsko-Katolicki nie ma obowi�zku wypowiadania si� na jego temat". Powiem wi�cej: nawet gdyby kiedy� dosz�o do zjednoczenia Ko�cio�a prawos�awnego z Ko�cio�em katolickim to i tak Ko�ci� katolicki to zjawisko zaliczy do Objawie� prywatnych, tak jak wspominany przez mnie ju� cud �w. Januarego.
Ad 3) Cud �w. Januarego te� zachodzi cyklicznie i to kilka razy w roku. I dodam, �e w Polsce w�r�d katolik�w cud ten jest ma�o znany. Dlatego te� i zst�powanie �wi�tego Ognia te� jest ma�o znane. Dlaczego? Bo to NIE s� wydarzenia istotne w kwestiach nauczania Ko�cio�a katolickiego. Mamy te� przecie� tzw. cuda eucharystyczne, jest te� Ca�un Tury�ski. ale to NIE nale�y do istoty wiary. Jeszcze raz podkre�l�, �e zgodnie z nauczaniem Ko�cio�a katolickiego Objawienie powszechne sko�czy�o si� wraz ze �mierci� ostatniego Aposto�a. a zatem, ani �wi�ty Ogie�, ani �adne inne wydarzenie ju� nic nie mo�e do tego Objawienia doda�.
Ad 5) Przytocz� fragment z wprowadzenia teologicznego i pastoralnego w: "Rytua� Rzymski odnowiony zgodnie z postanowieniem �wi�tego Soboru Powszechnego Watyka�skiego II wydany z upowa�nienia Papie�a Jana Paw�a II. Egzorcyzmy i inne modlitwy b�agalne", Wydanie wzorcowe, Katowice 2002, nr 14-19, s.16-18: "W przypadku jakiej� ingerencji uwa�anej za diabelsk� trzeba nade wszystko, aby egzorcysta zachowa� niezb�dn� oraz posuni�t� do maksimum ostro�no�� i roztropno��. Przede wszystkim niech zbyt �atwo nie wierzy, �e zosta�a op�tana przez diab�a osoba, kt�ra cierpi na jak�� chorob�, zw�aszcza psychiczn�. Niech r�wnie� nie daje wiary, i� zachodzi op�tanie, gdy kto� uskar�a si�, �e doznaje szczeg�lnych pokus diabelskich, �e jest opuszczony i udr�czony. Mo�e to bowiem by� z�udzenie wywo�ane w�asn� wyobra�ni�. Niech te� egzorcysta nie daje si� zwie�� podst�pnymi sztuczkami, jakimi pos�uguje si� diabe�, kt�ry pragnie oszuka� cz�owieka i odci�gn�� go od zamiaru poddania si� egzorcyzmowi, gdy� rzekomo jego choroba jest czysto naturalna albo te� podlega kompetencji lekarza. Nale�y wszechstronnie zbada� spraw�, aby si� przekona�, czy rzeczywi�cie jest udr�czony przez szatana kto�, kto si� za takiego uwa�a. Egzorcysta winien prawid�owo odr�ni� przypadek ataku od zbyt pochopnego przekonania, wskutek kt�rego niekt�rzy, nawet wierni, s�dz�, i� s� przedmiotem czar�w, z�ego uroku lub przekle�stwa, jakie przez innych zosta�y sprowadzone na nich, na ich bliskich albo na ich mienie. Niech im kap�an nie odmawia duchowego wsparcia, w �adnym razie jednak niechaj nie stosuje egzorcyzmu. Mo�e odm�wi� odpowiednie modlitwy razem z tymi osobami lub za nie, prosz�c dla nich o pok�j Bo�y. Duchowej pomocy nie nale�y r�wnie� odmawia� wierz�cym, t�rych Z�y nie dotyka (por. 1J 5,18), ale kt�rzy doznaj�c jego pokus, czuj� si� �le, gdy pragn� dochowa� wierno�ci Panu Jezusowi i Ewangelii. Mo�e to uczyni� tak�e prezbiter nie b�d�cy egzorcyst�, a nawet diakon, wypowiadaj�c odpowiednie modlitwy i b�agania. Egzorcysta niech wi�c nie przyst�puje do celebracji egzorcyzmu, je�li wpierw nie nabierze moralnego przekonania, �e osoba, nad kt�r� ma go sprawowa�, jest naprawd� op�tana przez diab�a, niech te� w miar� mo�liwo�ci uzyska jej aprobat�. (...) Decyzj� co do konieczno�ci zastosowania obrz�du egzorcyzmu winien egzorcysta podj�� rozwa�nie, zachowuj�c zawsze tajemnic� spowiedzi, po wnikliwym zbadaniu sprawy i zasi�gni�ciu w miar� mo�liwo�ci opinii specjalist�w w diedzinie duchowej, a je�li trzeba - lekarzy i psychiatr�w, otwartych na sprawy �ycia wewn�trznego. W przypadkach dotycz�cych niekatolika oraz w innych trudnach okoliczno�ciach nale�y odnie�� si� do biskupa diecezjalnego, kt�ry aby post�pi� roztropnie, mo�e zasi�gn�� zdania specjalist�w przed podj�ciem decyzji co do egzorcyzmu. Egzorcyzm nale�y sprawowa� w taki spos�b, aby wyra�a� wiar� Ko�cio�a i nie nastr�cza� nikomu skojarzenia z czynno�ci� magiczn� wzgl�dnie zabobonn�. Nie nale�y dopuszcza� do tego, by sta� si� dla obecnych widowiskiem. Nie wolno udost�pnia� przebiegu egzorcyzmu �adnym �rodkom spo�ecznego przekazu. Zar�wno egzorcysta jak uczestnicy obrz�du winni zachowa� dyskrecj� i nie informowa� o nim ani przed faktem, ani po jego dokonaniu".
R�wnie� w podobnych s�owach, tylko bardziej og�lnie, o egzorcyzmach traktuje Katechizm Ko�cio�a Katolickiego: "1673 Gdy Ko�ci� publicznie i na mocy swojej w�adzy prosi w imi� Jezusa Chrystusa, by jaka� osoba lub przedmiot by�y strze�one od napa�ci Z�ego i wolne od jego panowania, m�wimy o egzorcyzmach. Praktykowa� je Jezus, a Ko�ci� od Niego przyjmuje w�adz� i obowi�zek wypowiadania egzorcyzm�w. W prostej formie egzorcyzmy wyst�puj� podczas celebracji chrztu. Egzorcyzmy uroczyste, nazywane "wielkimi", mog� by� wypowiadane tylko przez prezbitera i za zezwoleniem biskupa. Egzorcyzmy nale�y traktowa� bardzo roztropnie, przestrzegaj�c �ci�le ustalonych przez Ko�ci� norm. Egzorcyzmy maj� na celu wyp�dzenie z�ych duch�w lub uwolnienie od ich demonicznego wp�ywu, moc� duchowej w�adzy, jak� Jezus powierzy� Ko�cio�owi. Czym� zupe�nie innym jest choroba, zw�aszcza psychiczna, kt�rej leczenie wymaga wiedzy medycznej. Przed podj�ciem egzorcyzm�w nale�y wi�c upewni� si�, �e istotnie chodzi o obecno�� Z�ego, a nie o chorob�".

No i wreszcie zacytowana przez Pana na ko�cu wypowied� A.N.Osipova: "Pok�ony - dobra rzecz, ale przesadzaj�c mo�na rozbi� g�ow�". Chyba dotyczy to te� �wi�tego Ognia - pisze Pan.
Nie wiem, jak Pan rozumie ten sw�j komentarz do s��w A.N.Osipova, ale ja w kontek�cie tych s��w profesora rozumiem Pa�sk� wypowied� w ten spos�b, �e gdy si� przesadza z tym akcentowaniem donios�o�ci roli i znaczenie �wi�tego Ognia, to mo�na rozbi� g�ow�.
W ko�cu jeste�my chrze�cijanami i wierzymy w Chrystusa, wierzymy, �e On jako B�g i cz�owiek poni�s� �mier� i zmartwychwsta�. A nie wierzymy w Ogie� (nawet �wi�ty!), bo wtedy by�oby nam blizej do zoroastryzmu ni� do chrze�cija�stwa.
Pozdrawiam,
Marek Blaza SJ