hieromnich Marek SJ

20 pa�dziernika 2009 roku kardyna� William Levada, Prefekt Kongregacji Nauki Wiary zapowiedzia� nowe rozwi�zanie, odpowiadaj�ce na wiele pr�b, kt�re zosta�y przed�o�one Stolicy �wi�tej ze strony duchowie�stwa anglika�skiego i wiernych w r�nych cz�ciach �wiata, pragn�cych przyst�pi� do pe�nej, widzialnej jedno�ci (komunii) z Ko�cio�em katolickim.

Konstytucja Apostolska Anglicanorum coetibus, kt�ra dzi� zosta�a opublikowana, wprowadza struktury kanoniczne, kt�re przewiduj� grupowe odnowienie jedno�ci poprzez ustanowienie ordynariat�w personalnych, kt�re pozwol� wy�ej wymienionym grupom przyst�pi� do pe�nej jedno�ci (komunii) z Ko�cio�em katolickim przy jednoczesnym zachowaniu pierwiastk�w wyr�niaj�cych anglika�sk� duchowo�� i liturgiczne dziedzictwo. Jednocze�nie Kongregacja Nauki Wiary publikuje zbi�r Norm Uzupe�niaj�cych, kt�re b�d� prowadzi� do wcielenia w �ycie niniejszego rozwi�zania [dla by�ych anglikan�w].

Konstytucja Apostolska otwiera now� drog� popierania jedno�ci chrze�cijan przy jednoczesnym zagwarantowaniu uprawnionej r�norodno�ci wyra�ania naszej wsp�lnej wiary. Ta [Konstytucja] nie przedstawia sob� inicjatywy ze strony Stolicy �wi�tej, lecz jest wielkoduszn� odpowiedzi� ze strony Ojca �wi�tego na uprawnione pragnienia tych anglika�skich grup. Wprowadzenie tej nowej struktury [jak� s� ordynariaty personalne] jest zgodne z zaanga�owaniem w dialog ekumeniczny, kt�ry pozostaje priorytetem dla Ko�cio�a katolickiego.

Mo�liwo�� przewidziana przez Konstytucj� Apostolsk� dla [istnienia] �onatego duchowie�stwa w ordynariatach personalnych nie oznacza �adnej zmiany w ko�cielnej dyscyplinie dotycz�cej celibatu duchownych. Wed�ug Soboru Watyka�skiego II, celibat kap�a�ski jest znakiem i zach�t� do duszpasterskiej mi�o�ci bli�niego i rado�nie zapowiada Kr�lestwo Bo�e (por. Katechizm Ko�cio�a Katolickiego, 1579).

umo�liwiaj�ca tworzenie ordynariat�w personalnych dla anglikan�w przyst�puj�cych do pe�nej jedno�ci (komunii) z Ko�cio�em Katolickim

W ostatnim czasie Duch �wi�ty pobudza� grupy anglikan�w wielokrotnie i usilnie do skierowania pro�by do uzyskania pe�nej jedno�ci (komunii) z Ko�cio�em katolickim, zar�wno indywidualnie, jak i grupowo. Stolica Apostolska odpowiedzia�a pozytywnie na te pro�by. Rzeczywi�cie, Nast�pca Piotra, kt�remu zosta�o powierzone przez Pana Jezusa zadanie strze�enia jedno�ci episkopatu oraz przewodniczenia i zachowywania powszechnej jedno�ci (komunii) wszystkich Ko�cio��w[1] nie m�g�by zaniecha� podj�cia wszelkich koniecznych dzia�a� w celu urzeczywistnienia tego pragnienia.

Ko�ci� jako Lud zebrany w jedno�ci Ojca, Syna i Ducha �wi�tego[2] zosta� ustanowiony przez naszego Pana Jezusa Chrystusa jako „sakrament, czyli znak i narz�dzie wewn�trznego zjednoczenia z Bogiem i jedno�ci ca�ego rodzaju ludzkiego”[3]. Ka�dy podzia� mi�dzy ochrzczonymi w Jezusie Chrystusie rani to, czym jest Ko�ci� i to, w jakim celu Ko�ci� istnieje; faktycznie, „ten podzia� otwarcie sprzeciwia si� woli Chrystusa i jest zgorszeniem dla �wiata, a nadto przynosi szkod� naj�wi�tszej sprawie g�oszenia Ewangelii wszelkiemu stworzeniu”[4]. W�a�nie z tego powodu, przed przelaniem swojej krwi za zbawienie ca�ego �wiata, Pan Jezus modli� si� o jedno�� swoich uczni�w[5].

To Duch �wi�ty jest �r�d�em jedno�ci, kt�ra stanowi Ko�ci� jako wsp�not� (komuni�)[6]. On jest �r�d�em jedno�ci wiernych w nauczaniu Aposto��w, przy �amaniu chleba i modlitwie[7]. Jednak Ko�ci�, analogicznie do misterium S�owa wcielonego, nie jest jedynie niewidzialn� wsp�lnot� (komuni�) duchow�, ale tak�e widzialn�[8]; faktycznie „wyposa�ona w hierarchiczne organy spo�eczno�� i zarazem Mistyczne Cia�o Chrystusa, widzialne zgromadzenie jak i wsp�lnota duchowa, Ko�ci� ziemski i Ko�ci� bogaty w dobra niebieskie – nie mog� by� pojmowane jako dwie odr�bne rzeczy, lecz tworz� one jedn� z�o�on� rzeczywisto��, w kt�rej zrasta si� pierwiastek ludzki i Boski”[9]. Wsp�lnota (komunia) ochrzczonych w nauczaniu Aposto��w i przy �amaniu chleba eucharystycznego na spos�b widzialny manifestuje si� wi�zami wyznania wiary w jego ca�o�ci, sprawowanie wszystkich sakrament�w ustanowionych przez Chrystusa i wykonywanie w�adzy Kolegium Biskup�w zjednoczonych z jego g�ow�, Biskupem Rzymu[10].

To jest ten jedyny Ko�ci� Chrystusa, kt�ry wyznajemy w Symbolu wiary jako jeden, �wi�ty, powszechny (katolicki) i apostolski, i kt�ry „trwa w Ko�ciele katolickim, rz�dzonym przez Nast�pc� Piotra oraz biskup�w pozostaj�cych z nim w komunii, chocia� i poza jego organizmem znajduj� si� liczne pierwiastki u�wi�cenia i prawdy, kt�re jako w�a�ciwe dary Ko�cio�a Chrystusa nak�aniaj� do katolickiej jedno�ci”[11].

W �wietle tych zasad eklezjologicznych, niniejsza Konstytucja Apostolska stanowi og�ln� struktur� ustalaj�c� normy w celu uregulowania ustanowienia i �ycia ordynariat�w personalnych dla tych wiernych anglika�skich, kt�rzy pragn� przyst�pi� do pe�nej jedno�ci z Ko�cio�em katolickim jako lokalna wsp�lnota. Niniejsza Konstytucja zosta�a uzupe�niona przez Normy Uzupe�niaj�ce wydane przez Stolic� Apostolsk�.

I.�1. Ordynariaty personalne dla anglikan�w przyst�puj�cych do pe�nej jedno�ci (komunii) z Ko�cio�em katolickim s� tworzone przez Kongregacj� Nauki Wiary w granicach zgodnych z granicami terytorialnymi danej Konferencji Biskup�w w porozumieniu z t�� Konferencj�.

�2. W ramach terytorium danej Konferencji Biskup�w mo�e zosta� erygowny jeden lub wi�cej ordynariat�w, w zale�no�ci od potrzeb.

�3. Ka�dy ordynariat posiada publiczn� osobowo�� prawn� na mocy samego prawa (ipso iure); jest on prawnie por�wnywalny do diecezji[12].

�4. W sk�ad ordynariatu wchodz� wierni �wieccy, duchowni i cz�onkowie Instytut�w �ycia Konsekrowanego i Stowarzysze� �ycia Apostolskiego, kt�rzy pierwotnie nale�eli do Wsp�lnoty anglika�skiej, a obecnie s� w pe�nej jedno�ci z Ko�cio�em katolickim lub ci, kt�rzy przyj�li sakramenty inicjacji w ramach jurysdykcji ordynariatu.

�5. Katechizm Ko�cio�a Katolickiego jest miarodajnym wyra�eniem wiary katolickiej wyznawanej przez cz�onk�w ordynariatu.

II.Ordynariat personalny jest zarz�dzany zgodnie z normami prawa powszechnego i niniejsz� Konstytucj� Apostolsk� oraz podlega Kongregacji Nauki Wiary i innym dykasteriom Kurii Rzymskiej zgodnie z ich kompetencjami. Jest on zarz�dzany tak�e wed�ug Norm Uzupe�niaj�cych i innych szczeg�owych norm ustanowionych dla ka�dego ordynariatu.

III.Nie wykluczaj�c sprawowania liturgii wed�ug rytu rzymskiego, ordynariat posiada pozwolenie na sprawowanie �wi�tej Eucharystii i innych sakrament�w, Liturgii Godzin i innych obrz�d�w liturgicznych wed�ug ksi�g liturgicznych w�a�ciwych dla tradycji anglika�skiej, kt�re zosta�y zatwierdzone przez Stolic� �wi�t� w celu zachowywania liturgicznych, duchowych i duszpasterskich tradycji Wsp�noty anglika�skiej w Ko�ciele katolickim jako drogocennego dar o�ywiaj�cego wiar� cz�onk�w ordynariatu i b�d�cego skarbem, kt�ry jest po to, aby nim si� dzieli�.

IV.Ordynariat personalny jest powierzony opiece duszpasterskiej Ordynariuszowi mianowanemu przez Biskupa Rzymskiego.

a.zwyczajna: zwi�zana na mocy samego prawa z jego urz�dem powierzonym mu przez Biskupa Rzymskiego, na forum wewn�trzym i zewn�trznym;

W�adza ta ma by� wykonywana w ��czno�ci z w�adz� lokalnego Biskupa diecezjalnego w wypadkach przewidzianych przez Normy Uzupe�niaj�ce.

VI.�1. Ci, kt�rzy pos�ugiwali jako anglika�scy diakoni, kap�ani czy biskupi oraz ci, kt�rzy spe�niaj� wymogi ustanowione przez prawo kanoniczne[13] i nie wpadli w nieprawid�owo�ci lub inne przeszkody[14] mog� by� zaakceptowani przez Ordynariusza jako kandydaci do �wi�ce� w Ko�ciele katolickim. W wypadku �onatych duchownych, winny by� zachowane normy ustanowione w encyklice Papie�a Paw�a VI Sacredotalis coelibatus, nr 42[15] oraz w Deklaracji In June[16]. Nie�onaci duchowni musz� podlega� normom celibatu duchownych zawartych w Kodeksie Prawa Kanonicznego, kan. 277 �1.

�2. Ordynariusz, zachowuj�c w pe�ni dyscyplin� celibatu duchowie�stwa Ko�cio�a �aci�skiego jako zasad� (pro regula) b�dzie dopuszcza� wy��cznie nie�onatych m�czyzn do �wi�ce� przebiteratu. Mo�e on tak�e wystosowa� pro�b� do Biskupa Rzymskiego, naruszaj�c� kan. 277 �1 o dopuszczenie �onatych m�czyzn do �wi�ce� prezbiteratu w pewnych wypadkach, kt�re b�d� uzasadnione zgodnie z obiektywnymi kryteriami, zatwierdzonymi przez Stolic� �wi�t�.

�3. Inkardynacja duchownych zostanie uregulowana wed�ug norm prawa kanonicznego.

�4. Kap�ani inkardynowani do ordynariatu, kt�rzy stanowi� prezbiterium ordynariatu, winni kultywowa� wi�zi jedno�ci z prezbiterium diecezji, w kt�rej wykonuj� swoj� pos�ug�. Winni oni promowa� inicjatywy i dzia�ano�� duszpastersk� i charytatywn�, kt�re mog� by� przedmiotem umowy mi�dzy Ordynariuszem i lokalnym Biskupem diecezjalnym.

�5. Kandydaci do �wi�ce� w ordynariacie powinni by� przygotowywani wraz z innymi seminarzystami, zw�aszcza w ramach formacji doktrynalnej i duszpasterskiej. W odniesieniu do zaspokojenia specjalnych potrzeb seminarzyst�w ordynariatu i formacji w anglika�skim dziedzictwie, ordynariusz mo�e tak�e ustanowi� programy dla seminarzyst�w lub domy formacji, kt�re odpowiada�yby istniej�cym wydzia�om teologii katolickiej.

VII.Ordynariusz za pozwoleniem Stolicy �wi�tej, mo�e tworzy� nowe Instytuty �ycia Konsekrowanego i Stowarzyszenia �ycia Apostolskiego z prawem do powo�ywaniem ich cz�onk�w do �wi�ce�, wed�ug norm prawa kanonicznego. Instytuty �ycia Konsekrowanego wywodz�ce si� ze Wsp�noty anglika�skiej i przyst�puj�ce do pe�nej jedno�ci z Ko�cio�em katolickim mog� r�wnie� zosta� poddane pod jurysdykcj� Ordynariusza za obop�ln� zgod�.

VIII.�1. Ordynariusz, zgodnie z normami prawa, po wys�uchaniu opinii miejscowego Biskupa diecezjalnego, mo�e erygowa� za zgod� Stolicy �wi�tej, parafie pesronalne dla wiernych nale��cych do jego ordynariatu.

�2. Proboszczowie ordynariatu ciesz� si� wszelkimi prawami i s� zwi�zani wszystkimi obowi�zkami ustanowionymi w Kodeksie Prawa Kanonicznego i w wypadkach ustanowionych w Normach Uzupe�niaj�cych, te prawa i obowi�zki winny by� wykonywane w ramach wzajemnej pomocy duszpasterskiej razem z proboszczami lokalnej diecezji, gdzie parafie personalne ordynariatu zosta�y erygowane.

IX.Zar�wno wierni �wieccy, jak i cz�onkowie Instytut�w �ycia Konsekrowanego i Stowarzysze� �ycia Apostolskiego, b�d�cy pierwotnie cz�ci� Wsp�lnoty anglika�skiej, kt�rzy pragn� wst�pi� do ordynariatu personalnego, musz� okaza� to pragnienie na pi�mie.

X.�1. Ordynariusz jest wspomagany w swoim zarz�dzaniu przez Rad� Zarz�dzaj�c� z w�asnymi statutami, zatwierdzonymi przez Ordynariusza i potwierdzonymi przez Stolic� �wi�t�[17].

�2. Rada Zarz�dzaj�ca, kt�rej przewodnicz�cym jest Ordynariusz, sk�ada si� z co najmniej sze�ciu kap�an�w. Spe�nia ona te funkcje, kt�re Kodeks Prawa Kanonicznego wyszczeg�lnia dla Rady Kap�a�skiej i Kolegium Konsultor�w, a tak�e te, kt�re zosta�y wyszczeg�lnione w Normach Uzupe�niaj�cych.

�3. Ordynariusz winien ustanowi� Rad� do spraw ekonomicznych wed�ug norm przewidzianych przez Kodeks Prawa Kanonicznego i b�dzie on wykonywa� swoje obowi�zki w nim wyszczeg�lnione[18].

�4. W celu umo�liwienia konsultacji wiernych, zostanie ustanowiona Rada duszpasterska w Ordynariacie[19].

XI.Co pi�� lat uprasza si� Ordynariusza o przybycie do Rzymu na wizyt� ad limina Apostolorum i przedstawienie Biskupowi Rzymskiemu za po�rednictwem Kongregacji Nauki Wiary oraz w porozumieniu z Kongregacj� do spraw Biskup�w i Kongregacj� do spraw Ewangelizacji Narod�w, raportu o stanie Ordynariatu.

XII.Do spraw s�dowych kompetentnym trybuna�em jest ten znajduj�cy si� w danej diecezji, na terenie kt�rej strony zamieszkuj�, chyba �e Ordynariat powo�a� sw�j w�asny trybuna�. W tym ostatnim wypadku trybuna� drugiej instancji jest desygnowany przez Ordynariat i zatwierdzany przez Stolic� �wi�t�.

XIII.Dekret ustanawiaj�cy Ordynariat okre�li siedzib� Ordynariusza i, je�li to b�dzie w�a�ciwe, g��wny ko�ci�.

Pragniemy, aby nasze zarz�dzenia i normy by�y wa�ne i skuteczne obecnie i w przysz�o�ci, pomimo tego, co winno by� konieczne i zawarte w Konstytucjach Apostolskich i zarz�dzeniach wydanych przez naszych poprzednik�w lub wszelkich innych wytycznych, nawet tych wymagaj�cych specjalnej uwagi lub naruszenia prawa.

Dane w Rzymie u �w. Piotra, dnia 4 listopada 2009, we wspomnienie �w. Karola Boromeusza.

Ka�dy ordynariat podlega Kongregacji Nauki Wiary. Pozostaje w �cis�ej relacji z z innymi rzymskimi dykasteriami zgodnie z ich kompetencjami.

�1. Ordynariusz post�puje wed�ug zarz�dze� krajowej Konferencji Episkopatu w takiej mierze, w jakiej s� one zgodne z normami zawartymi w Konstytucji Apostolskiej Anglicanorum coetibus.

Ordynariusz wykonuj�cy swoje obowi�zki, musi pozostawa� w �cis�ej wi�zi jedno�ci (komunii) z Biskupem diecezji, na terytorium kt�rej ordynariat jest obecny w odniesieniu do koordynacji swojej dzia�alno�ci duszpasterskiej z programem duszpasterskim diecezji.

�1. Ordynariuszem mo�e by� biskup lub prezbiter ustanowiony przez Biskupa Rzymu ad nutum Sanctae Sedis, po zaprezentowaniu terna przez Rad� Zarz�dzaj�c�. [Terno to imiona i nazwiska trzech kadydat�w, spo�r�d kt�rych jest wybierany jeden przez kompetentn� w�adz� ko�cieln� (przyp. t�um.)]. Kanony 383-388, 392-394 i 396-398 Kodeksu Prawa Kanonicznego maj� zastosowanie wobec tego ordynariusza.

�2. Ordynariusz ma w�adz� inkardynowa� do ordynariatu by�ego anglika�skiego duchownego, kt�ry przyst�pi� do pe�nej jedno�ci (komunii) z Ko�cio�em katolickim, a tak�e kandydat�w nale��cych do ordynariatu i dopuszczonych przeze� do �wi�ce�.

�3. Po konsultacji z Konferencj� Episkopatu i otrzymaniu zgody Rady Zarz�dzaj�cej i zatwierdzeniu przez Stolic� �wi�t�, ordynariusz mo�e utworzy�, je�li jest to potrzebne, dekanaty terytorialne nadzorowane przez delegata Ordynariusza, obejmuj�ce wiernych r�norakich parafii personalnych.

�1. Wierni �wieccy pochodz�cy z tradycji anglika�skiej, kt�rzy pragn� nale�e� do ordynariatu, po z�o�eniu wyznania wiary i przyj�ciu sakrament�w inicjacji, zgodnie z kanonem 845, winni by� w��czeni do stosownego spisu ordynariatu. Ci, kt�rzy zostali ochrzczeni wcze�niej jako katolicy poza ordynariatem nie s� zwykle dopuszczani do bycia cz�onkiem ordynariatu, chyba �e nale�� oni do rodziny nale��cej do ordynariatu.

�2. Osoba, kt�ra zosta�a ochrzczona w Ko�ciele Katolickim, ale nie przyj�a pozosta�ych sakrament�w inicjacji chrze�cija�skiej, lecz p�niej powraca do wiary i praktyk religijnych w Ko�ciele w wyniku ewangelizacji misji Ordynariatu, mo�e by� przyj�ta jako cz�onek Ordynariatu i otrzyma� sakrament bierzmowania lub sakrament Eucharystii lub obydwa. [dodane za pontyfikatu papie�a Franciszka w czerwcu 2013 r.]

�3. Wierni �wieccy i cz�onkowie Instytut�w �ycia Konsekrowanego i Stowarzysze� �ycia Apostolskiego, gdy anga�uj� si� w dzia�alno�� duszpastersk� lub charytatywn�, czy to diecezjaln�, czy parafialn�, podlegaj� Biskupowi diecezjalnemu lub proboszczowi miejsca. W takim wypadku w�adza Biskupa diecezjalnego lub proboszcza wykonywana jest wsp�lnie z t�, kt�r� posiada Ordynariusz i proboszcz ordynariatu.

�1. W odniesieniu do dopuszczania do �wi�ce� [kandydata] Ordynariusz musi otrzyma� zgod� Rady Zarz�dzaj�cej. Maj�c na uwadze anglika�sk� tradycj� ko�cieln� i praktyk�, Ordynariusz mo�e przedstawi� Ojcu �wi�temu pro�b� o dopuszczenie do �wi�ce� przebiteratu �onatego m�czyzny w ordynariacie, po procesie rozeznania opartego na obiektywnych kryteriach i potrzebach ordynariatu. Te obiektywne kryteria s� okre�lone przez ordynariat w porozumieniu z lokaln� Konferencj� Episkopatu i musz� by� zatwierdzone przez Stolic� �wi�t�.

�2. Ci, kt�rzy najpierw byli wy�wi�ceni w Ko�ciele katolickim i p�niej stali si� anglikanami, nie mog� w ordynariacie wykonywa� funkcji wynikaj�cych z przyj�tych �wi�ce�. Duchowni anglika�scy, kt�rzy maj� nieuregulowan� sytuacj� ma��e�sk�, nie mog� by� dopuszczeni do �wi�ce� w ordynariacie.

�3. Prezbiterzy inkardynowani do ordynariatu otrzymuj� potrzebne pozwolenia [do spe�niania swojej funkcji] od Ordynariusza.

�1. Ordynariusz musi zapewni� odpowiednie wynagrodzenie dla duchowie�stwa inkardynowanego do ordynariatu i musi zabezpieczy� potrzeby tego� duchowie�stwa w wypadku choroby, inwalidztwa i starszego wieku.

�2. Ordynariusz b�dzie mia� g�os w dyskusji na forum Konferencji Episkopatu na temat funduszy, kt�re mog�yby by� udost�pnione w celu otoczenia trosk� materialn� duchowie�stwa ordynariatu.

�3. Je�li to b�dzie konieczne, kap�ani, za zgod� Ordynariusza, b�d� mogli wykonywa� zaw�d �wiecki odpowiedni do wykonywanych funkcji wynikaj�cych z przyj�tych �wi�ce� (por. Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 286).

�1. Prezbiterzy stanowi�cy prezbiterium ordynariatu mog� by� dopuszczani jako cz�onkowie do Rady Kap�a�skiej diecezji, na terenie kt�rej wykonuj� swoje funkcje duszpasterskie wobec wiernych ordynariatu (por. Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 498 �2).

�2. Kap�ani i diakoni inkardynowani do ordynariatu mog� by� cz�onkami Rady duszpasterskiej diecezji, na terenie kt�rej wykonuj� swoj� pos�ug�, zgodnie ze sposobem post�powania okre�lonym przez Biskupa diecezjalnego (por. Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 512 �1).

�1. Duchowni inkardynowani do ordynariatu powinni by� dost�pni, aby wspomaga� diecezj�, na terenie kt�rej zamieszkuj� na spos�b sta�y lub czasowy, gdzie b�dzie to uwa�ane za stosowne w celu troski duszpasterskiej wiernych. W takich wypadkach podlegaj� oni Biskupowi diecezjalnemu w odniesieniu do tego, co wchodzi w zakres pracy duszpasterskiej, kt�r� otrzymuj�.

�2. Gdzie i kiedy b�dzie to uwa�ane za stosowne, duchowie�stwo inkardynowane do diecezji lub Instytutu �ycia Konsekrowanego lub Stowarzyszenia �ycia Apostolskiego, na mocy pisemnej zgody odpowiedniego Biskupa diecezjalnego lub prze�o�onego, mo�e wsp�pracowa� w pracy duszpasterskiej z ordynariatem. W takim wypadku podlegaj� oni Ordynariuszowi w odniesieniu do tego, co wchodzi w zakres pracy duszpasterskiej, kt�r� otrzymuj�.

�3. W wypadkach, o kt�rych jest mowa w poprzednich paragrafach, wymagana jest umowa mi�dzy Ordynariuszem a Biskupem diecezjalnym lub prze�o�onym Instytutu �ycia Konsekrowanego, lub moderatorem Stowarzyszenia �ycia Apostolskiego, w kt�rej warunki wsp�pracy i wszystkiego tego, co wchodzi w zakres wzajemnej pomocy, zostanie jasno ustalone.

�1. Formacja duchowie�stwa ordynariatu powinna spe�nia� dwa warunki: 1) wsp�ln� formacj� z seminarzystami diecezjalnymi w odniesieniu do lokalnych okoliczno�ci; 2) formacja w pe�nej harmonii tradycji katolickiej z tymi aspektami dziedzictwa anglika�skiego, kt�re maj� szczeg�ln� warto��.

�2. Kandydaci do �wi�ce� kap�a�skich otrzymaj� formacj� teologiczn� wraz z innymi seminarzystami w seminarium lub na wydziale teologicznym zgodnie z umow� zawart� mi�dzy Ordynariuszem i odpowiednio, Biskupem diecezjalnym lub odpowiednimi Biskupami. Kandydaci mog� przyswaja� sobie inne aspekty formacji kap�a�skiej w seminarium lub w erygowanym domu formacji, za zgod� Rady Zarz�dzaj�cej, zw�aszcza w celu przekazania im anglika�skiego dziedzictwa.

�3. Ordynariat musi posiada� sw�j w�asny program formacji kap�a�skiej, zatwierdzony przez Stolic� �wi�t�; ka�dy dom formacji powinien sformu�owa� swoje w�asne zasady, zatwierdzone przez Ordynariusza (por. Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 242 �1).

�4. Ordynariusz mo�e przyj�� do seminarium tylko tych wiernych, kt�rzy nale�� do parafii personalnej ordynariatu albo tych, kt�rzy uprzednio byli anglikanami i weszli w pe�n� jedno�� (komuni�) z Ko�cio�em katolickim.

�5. Ordynariat zapewnia formacj� ci�g�� swego duchowie�stwa poprzez udzia� w lokalnych programach przewidzianych przez Konferencj� Episkopatu i Biskupa diecezjalnego.

�1. �onaty by�y Biskup anglika�ski mo�e zosta� mianowany Ordynariuszem. W takim wypadku powinien zosta� wy�wi�cony na kap�ana w Ko�ciele katolickim, a nast�pnie wykonywa� pos�ug� duszpastersk� i sakramentaln� w Ordynariacie z pe�n� w�adz� jurysdykcyjn�.

�2. By�y Biskup anglika�ski, kt�ry nale�y do ordynariatu, mo�e zosta� powo�any do pomocy Ordynariuszowi w administracji ordynariatu.

�3. By�y Biskup anglika�ski, kt�ry nale�y do ordynariatu mo�e zosta� zaproszony do uczestnictwa w spotkaniach Konferencji Episkopatu na odpowiednim terytorium ze statusem r�wnowa�nym biskupowi seniorowi.

�4. By�y Biskup anglika�ski, kt�ry nale�y do ordynariatu i kt�ry nie zosta� wy�wi�cony na Biskupa w Ko�ciele katolickim, mo�e poprosi� o pozwolenie u Stolicy �wi�tej na u�ywanie insygni�w biskupich.

�1. Rada Zarz�dzaj�ca, zgodnie ze Statutami, kt�re Ordynariusz musi zatwierdzi�, b�dzie mia�a prawo i kompetencje odpowiednie do tych, kt�re Kodeks Prawa Kanonicznego przewiduje dla Kolegium Konsultor�w i Rady Kap�a�skiej.

�2. Opr�cz tych kompetencji, Ordynariusz potrzebuje zgody Rady Zarz�dzaj�cej na:

�5. Sk�ad Rady Zarz�dzaj�cej jest okre�lony w Statutach Rady. Po�owa cz�onk�w jest wybierana przez kap�an�w ordynariatu.

�1. Proboszcz mo�e by� wspomagany w pracy duszpasterskiej w parafii przez wikariusza parafialnego, mianowanego przez Ordynariusza; Rada duszpasterska i Rada do spraw ekonomicznych musz� zosta� ustanowione w parafii.

�2. Je�li nie ma wikariusza, w wypadku nieobecno�ci, niemo�no�ci lub �mierci proboszcza, proboszcz parafii terytorialnej, na terenie kt�rej znajduje si� ko�ci� parafii personalnej, mo�e wykonywa� swoj� pos�ug� duszpastersk� jako proboszcz tak, aby zaspokoi� potrzeby duszpasterskie.

�3. W celu zapewnienia opieki duszpasterskiej wiernym, kt�rzy mieszkaj� w granicach diecezji, w kt�rej nie zosta�a erygowana �adna parafia personalna, Ordynariusz, wys�uchawszy opinii lokalnego Biskupa diecezjalnego, mo�e zapewni� byt dla parafii tymczasowej (por. Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 516 �1).

Ojciec �wi�ty Benedykt XVI na audiencji udzielonej ni�ej podpisanemu Kardyna�owi Prefektowi, zatwierdzi� Normy Uzupe�niaj�ce do Konstytucji Apostolskiej Anglicanorum coetibus, kt�r� przyj�to na sesji zwyczajnej Kongregacji i zarz�dzono jej publikacj�.

[1] Por. Sob�r Watyka�ski II, Konstytucja Dogmatyczna o Ko�ciele Lumen gentium (dalej w skr�cie KK) 23; Kongregacja Nauki Wiary, List Communionis notio (dalej w skr�cie CN) 12-13.

[2] Por. KK 4; Dekret o Ekumenizmie Unitatis redintegratio (dalej w skr�cie DE) 2.

[3] KK 1.

[4] DE 1.

[5] Por. J 17,20-21; DE 2.

[6] Por. KK 13.

[7] Por. Dz 2,42.

[8] Por. KK 8; CN 4.

[9] KK 8.

[10] Por. Kodeks Prawa Kanonicznego (dalej w skr�cie KPK), kan. 205; KK 13-14; 21-22; DE 2-4;15; 20; Dekret o pasterskich zadaniach biskup�w w Ko�ciele Christus Dominus (dalej w skr�cie DB) 4; Dekret o misyjnej dzia�alno�ci Ko�cio�a Ad gentes divinitus (dakej w skr�cie DM) 22.

[11] KK 8.

[12] Por. Jan Pawe� II, Konstytucja Apostolska Spirituali militum curae, 21 kwiecie� 1986, I � 1.

[13] Por. KPK, kan. 1026-1032.

[14] Por. KPK, kan. 1040-1049.

[15] Por. AAS 59 (1967) 674.

[16] Por. Kongregacja Nauki Wiary, Deklaracja z 1 kwietnia 1981 roku w: Enchiridion Vaticanum 7, 1213.

[17] Por. KPK, kan. 495-502.

[18] Por. KPK, kan. 492-494.

[19] Por. KPK, kan. 511.

NOTA KONGREGACJI NAUKI WIARY O ORDYNARIATACH PERSONALNYCH DLA ANGLIKAN�W WST�PUJ�CYCH DO KO�CIO�A KATOLICKIEGO

W zwi�zku z przygotowywaniem Konstytucji Apostolskiej Ko�ci� Katolicki odpowiada na wiele pr�b, kt�re zosta�y przed�o�one Stolicy �wi�tej przez grupy duchowie�stwa anglika�skiego i wiernych w r�nych cz�ciach �wiata, kt�rzy pragn� wej�� w pe�n�, widzialn� jedno�� (komuni�) [z Ko�cio�em Katolickim].

W tej Konstytucji Apostolskiej Ojciec �wi�ty wprowadzi� struktury kanoniczne, kt�re przewiduj� odnowienie jedno�ci [z Ko�cio�em Katolickim] ca�ych wsp�lnot poprzez ustanowienie ordynariat�w personalnych, kt�re pozwol� by�ym anglikanom wej�� w pe�n� jedno�� (komuni�) z Ko�cio�em Katolickim z jednoczesnym zachowaniem element�w charakterystycznych dla duchowo�ci anglika�skiej i spu�cizny liturgicznej. W ramach porozumienia zawartego w Konstytucji Apostolskiej, nadz�r duszpasterski i kierownictwo b�dzie realizowane dla grup by�ych anglikan�w poprzez ordynariaty personalne, kt�rych ordynariusze zwykle b�d� ustanawiani spo�r�d by�ych duchownych anglika�skich.

Przysz�a Konstytucja Apostolska dostarcza rozs�dn� i wr�cz konieczn� odpowied� na �wiatowe zjawisko poprzez zaoferowanie szczeg�lnego modelu kanonicznego dla Ko�cio�a powszechnego, kt�ry da si� dostosowa� do r�norakich sytuacji lokalnych i jest godziwy dla by�ych anglikan�w w jego powszechnym zastosowaniu. [Konstytucja Apostolska] przewiduje �wi�cenia kap�a�skie dla �onatych by�ych duchownych anglika�skich. Historyczne i ekumeniczne przyczyny wykluczaj� wy�wi�canie �onatych m�czyzn na biskup�w zar�wno w Ko�ciele Katolickim, jak i w Ko�cio�ach Prawos�awnych. Dlatego Konstytucja wymaga, aby ordynariuszem m�g� by� albo kap�an, albo nie�onaty biskup. Seminarzy�ci nale��cy do ordynariatu maj� by� przygotowywani [do �wi�ce�] przy innych katolickich seminariach, chocia� ordynariat mo�e ustanowi� dom formacji ukierunkowany na partykularne potrzeby formacyjne spu�cizny anglika�skiej. W ten spos�b Konstytucja Apostolska poszukuje r�wnowagi – z jednej strony, troski zachowania godno�ci liturgii anglika�skiej i spu�cizny duchowej, z drugiej strony, troski o to, aby grupy te i ich duchowie�stwo by�o zintegrowane z Ko�cio�em Katolickim.

Kardyna� William Levada, Prefekt Kongregacji Nauki Wiary, kt�ry przygotowa� to postanowienie, powiedzia�: „Pr�bowali�my wyj�� naprzeciw pro�bom o pe�n� jedno�� (komuni�), o kt�r� prosz� nas anglikanie z r�nych cz�ci �wiata w ostatnich latach, [aby ta jedno�� dokona�a si�] w spos�b jednolity i godziwy. Dzi�ki tej propozycji Ko�ci� pragnie odpowiedzie� na uzasadnione d��enia tych grup anglika�skich do pe�nej i widzialnej jedno�ci z Biskupem Rzymu, Nast�pc� �w. Piotra”.

Ordynariaty personalne b�d� tworzone, gdy zajdzie taka potrzeba, w porozumieniu z lokalnymi Konferencjami Biskup�w, a ich struktury b�d� podobne w pewien spos�b do ordynariat�w polowych, kt�re zosta�y ustanowione w wi�kszo�ci kraj�w w celu zapewnienia opieki duszpasterskiej dla cz�onk�w si� zbrojnych i os�b od nich zale�nych na ca�ym �wiecie. „Ci anglikanie, kt�rzy zbli�yli si� do Stolicy �wi�tej, tym samym jasno wyrazili swoje pragnienie pe�nej i widzialnej jedno�ci z jednym, �wi�tym, powszechnym (katolickim) Ko�cio�em. Jednocze�nie powiedzieli nam o donios�o�ci anglika�skich tradycji i duchowo�ci oraz szacunku dla ich drogi wiary”, powiedzia� Kardyna� Levada.

Zapewnienie tej nowej struktury jest zgodne z za�o�eniami dialogu ekumenicznego, kt�ry nadal stanowi prorytet dla Ko�cio�a Katolickiego, zw�aszcza poprzez wysi�ki czynione przez Papiesk� Rad� do spraw Popierania Jedno�ci Chrze�cijan. „Ta inicjatywa wysz�a od licznych i r�nych grup anglika�skich”, Kardyna� Levada kontynuuje: „oni zadeklarowali, �e dziel� t� sam� katolick� wiar�, tak jak jest ona wyra�ona w Katechizmie Ko�cio�a Katolickiego i akceptuj� pos�ug� Piotrow� jako to, czego Chrystus pragn�� dla Ko�cio�a. Dla nich przyszed� czas, aby wyrazi� t� [dotychczas] ukryt� jedno�� w widzialnej formie pe�nej jedno�ci (komunii)”.

Wed�ug Levady „nadziej� Ojca �wi�tego, Papie�a Benedykta XVI jest to, �e duchowie�stwo anglika�skie i wierni, kt�rzy pragn� jedno�ci z Ko�cio�em Katolickim uznaj� t� kanoniczn� struktur� jako mo�liwo�� zachowania tych tradycji anglika�skich, kt�re s� dla nich cenne i zgodne z katolick� wiar�. Tak d�ugo, jak te tradycje wyra�aj� w charakterystyczny spos�b t� wiar�, kt�ra jest wsp�lnie zachowywana, tak d�ugo tradycje te s� darem, kt�rym mo�na si� dzieli� z ca�ym Ko�cio�em. Jedno�� Ko�cio�a nie wymaga uniformizmu, lekcewa��cego r�norodno�� kultur, jak to ju� historia chrze�cija�stwa pokazuje. Co wi�cej, wiele r�nych tradycji obecnych w Ko�ciele Katolickim dzisiaj jest zakorzenionych w zasadzie wyra�onej przez �w. Paw�a w jego li�cie do Efezjan: „Jest jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest” (4,5). Nasza jedno�� (komunia) jest zatem umacniana dzi�ki tej prawowiernej r�norodno�ci i dlatego jeste�my szcz�liwi, �e ci m�czy�ni i kobiety wnosz� sw�j szczeg�lny wk�ad do naszgo wsp�lnego �ycia wiary”.

Rzym, 20.10.2009 r.

Z j. angielskiego t�um. Marek Blaza SJ

http://212.77.1.245/news_services/bulletin/news/24513.php?index=24513〈=en

Konstytucja Apostolska (O Kościele)