hieromnich Marek SJ

http://www.mblaza.prv.pl/

Чин Великого освячення води святих Богоявлень (Літургійні тексти)

Obrzęd wielkiego poświęcenia wody

na święto Objawienia Pańskiego[1]

Gdy kapłan skończy modlitwe zaambonną, wszyscy wychodzą na

miejsce poświęcenia wody, poprzedzani przez niosących świece, po nich zaś idzie diakon z

kadzielnicą i kapłan z ewangeliarzem, podczas gdy chór śpiewa nastepujące tropariony

według ósmego tonu:

Głos Pański woła nad wodami, mówiąc: Przyjdźcie, przyjmijcie wszyscy

Ducha mądrości, Ducha rozumu, Ducha bojaźni Bożej, objawiającego Chrystusa

(trzy razy).

Dzisiaj poświęcany jest żywioł wody, rozdziela się Jordan i odwraca bieg

potoku swych wód, widząc chrzczonego Władcę (dwa razy).

Jako człowiek nad rzekę przyszedłeś, Chryste, Królu, i pospieszyłeś przyjąć

chrzest sługi, o Dobry, z ręki Poprzednika, ze względu na nasze grzechy,

Miłujący człowieka (dwa razy).

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu, i teraz i zawsze, i na wieki

wieków. Amen.

Do głosu wołającego na pustyni „gotujcie drogę Pańską” przyszedłeś, Panie, przyjąwszy postać sługi, prosząc o chrzest, i nie znając grzechu; ujrzały

Cię wody i zlękły się, zadrżał Poprzednik i zawołał, mówiąc: W jaki sposób źródło światła przyda jasności światłu? Jakże sługa położy rękę na Władcy? Uświęć mnie i wody, Zbawco, który bierzesz grzech świata.

Po przyjściu na miejsce poświęcenia wody diakon mówi: Oto mądrość!

Lektor: Czytanie Proroctwa Izajasza (35, 1-10).

Diakon: Bądźmy uważni!

Lektor: Tak mówi Pan: Niech się rozweselą pustynia i spieczona ziemia, niech się raduje step i niech rozkwitnie! Niech wyda kwiaty jak lilie polne, niech się rozraduje, skacząc i wykrzykując z uciechy. Chwałą Libanu ją obdarzono, ozdobą Karmelu i Saronu. Oni zobaczą chwałę Pana, wspaniałość naszego Boga. Pokrzepcie ręce osłabłe, wzmocnijcie kolana omdlałe! Powiedzcie małodusznym: Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg, oto ‑ pomsta; przychodzi Boża odpłata; On sam przychodzi, by zbawić was. Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą. Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło krzyknie. Bo trysną zdroje wód na pustyni i strumienie na stepie; spieczona ziemia zmieni się w pojezierze, spragniony kraj w krynice wód; badyle w kryjówkach, gdzie legały szakale ‑ na trzcinę z sitowiem. Będzie tam droga czysta, którą nazwą Drogą Świętą. Nie przejdzie nią nieczysty, gdy odbywa podróż, i głupi nie będą się tam wałęsać. Nie będzie tam lwa, ni zwierz najdzikszy nie wstąpi na nią ani się tam znajdzie, ale tamtędy pójdą wyzwoleni. Odkupieni przez Pana powrócą, przybędą na Syjon z radosnym śpiewem, ze szczęściem wiecznym na twarzach: osiągną radość i szczęście, ustąpi smutek i wzdychanie.

Diakon: Oto mądrość!

Lektor: Czytanie Proroctwa Izajasza (55, 1-13).

Diakon: Bądźmy uważni!

Lektor: Tak mówi Pan: O, wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody, przyjdźcie, choć nie macie pieniędzy! Kupujcie i spożywajcie, dalejże, kupujcie bez pieniędzy i bez płacenia za wino i mleko! Czemu wydajecie pieniądza na to, co nie jest chlebem? I waszą pracę ‑ na to, co nie nasyci? Słuchajcie Mnie, a jeść będziecie przysmaki i dusza wasza zakosztuje tłustych potraw. Nakłońcie wasze ucho i przyjdźcie do Mnie, posłuchajcie Mnie, a dusza wasza żyć będzie. Zawrę z wami wieczyste przymierze: są to niezawodnie łaski dla Dawida. Oto ustanowiłem cię świadkiem dla ludów, dla ludów wodzem i rozkazodawcą. Oto zawezwiesz naród, którego nie znasz, i ci, którzy cię nie znają, przybiegną do ciebie ze względu na Pana, twojego Boga, przez wzgląd na Świętego Izraelowego, bo On cię przyozdobi. Szukajcie Pana, gdy się pozwala znaleźć, wzywajcie Go, dopóki jest blisko! Niechaj bezbożny porzuci swą drogę i człowiek nieprawy swoje knowania. Niech się nawróci do Pana, a Ten się nad nim zmiłuje, i do Boga naszego, gdyż hojny jest w przebaczaniu. Bo myśli moje nie są myślami waszymi ani wasze drogi moimi drogami ‑ wyrocznia Pana. Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi moje ‑ nad waszymi drogami i myśli moje ‑ nad myślami waszymi. Zaiste, podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju, tak iż wydaje nasienie dla siewcy i chleb dla jedzącego, tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa. O tak, z weselem wyjdziecie i w pokoju was przyprowadzą. Góry i pagórki przed wami podniosą radosne okrzyki, a wszystkie drzewa polne klaskać będą w dłonie. Zamiast cierni wyrosną cyprysy, zamiast pokrzyw wyrosną mirty. I będzie to Panu na chwałę, jako znak wieczysty, niezniszczalny!

Diakon: Oto mądrość!

Lektor: Czytanie Proroctwa Izajasza (12, 3-6).

Diakon: Bądźmy uważni!

Lektor: Tak mówi Pan: z weselem wodę czerpać będziecie ze zdrojów zbawienia.

Powiecie w owym dniu: Chwalcie Pana! Wzywajcie Jego imienia! Rozgłaszajcie Jego dzieła wśród narodów, przypominajcie, że wspaniałe jest imię Jego! Śpiewajcie Panu, bo uczynił wzniosłe rzeczy! Niech to będzie wiadome po całej ziemi! Wznoś okrzyki i wołaj z radości, mieszkanko Syjonu, bo wielki jest pośród ciebie Święty Izraela!

Diakon: Oto mądrość!

Lektor: Prokimenon, ton 3: Pan jest światłem moim i zbawieniem moim,*

kogóż miałbym się lękać?

Stichos: Pan jest obrońcą mego życia, kogo miałbym się trwożyc?

Diakon: Oto mądrość!

Lektor: Czytanie I Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian (perykopa

243 od połowy; 10, 1-4).

Diakon: Bądźmy uważni!

Lektor: Bracia, nie chciałbym, żebyście nie wiedzieli, że nasi ojcowie

wszyscy, co prawda, zostawali pod obłokiem, wszyscy przeszli przez morze, i

wszyscy byli ochrzczeni w Mojżeszu, w obłoku i w morzu; wszyscy też

spożywali ten sam pokarm duchowy i pili ten sam duchowy napój. Pili zaś z

towarzyszącej im duchowej opoki, a tą opoką był Chrystus.

Lektor: Alleluja, ton 4:

Stichos: Głos Pana nad wodami, zagrzmiał Bóg majestatu, Pan nad

niezmierzonymi wodami.

Diakon: Oto mądrość! Stańmy prosto! Wysłuchajmy świętej Ewangelii!

Kapłan: Pokój wszystkim.

Chór: I duchowi twemu.

Kapłan: Czytanie świętej Ewangelii według Marka (perykopa 2; 1, 9-11).

Chór: Chwała Tobie, Panie, chwała Tobie.

Diakon: Bądźmy uważni!

Kapłan: W owym czasie przyszedł Jezus z Nazaretu w Galilei i przyjął od

Jana chrzest w Jordanie. W chwili, gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające

się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na siebie. A z nieba odezwał się

głos: Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie.

Chór: Chwała Tobie, Panie, chwała Tobie.

Diakon mówi ektenie, a chór na każde wezwanie odpowiada: Panie, zmiłuj się:

W pokoju do Pana módlmy się.

O pokój z wysoka i o zbawienie dusz naszych, do Pana módlmy się.

O pokój na całym świecie, o dobry stan świętych Kościołów Bożych i o zjednoczenie wszystkich, do Pana módlmy się.

Za świętą świątynię tę i za tych, którzy z wiarą, pobożnością i bojaźnią Bożą wchodzą do niej, do Pana módlmy się.

[Za Świątobliwego Ojca naszego NN Papieża Rzymskiego[2]], Wielce Błogosławionego Patriarchę naszego NN,Przewielebnego Arcybiskupa i Metropolitę naszego NN, miłującego Boga Biskupa NN, wielebnych prezbiterów, w Chrystusie diakonów, za cały kler i lud, do Pana módlmy się.

Za chroniony przez Boga naród nasz, władze rządowe i całe wojsko, do Pana módlmy się.

Za miasto to (lub wieś tę, lub klasztor ten), za każde miasto, kraj i tych, którzy z wiarązamieszkują w nich, do Pana módlmy się.

O sprzyjającą pogodę, o obfitość płodów ziemi i czasy spokojne, do Pana módlmy się.

Za żeglujących, podróżujących, chorych, cierpiących i uwięzionych, i o zbawienie ich, do Pana módlmy się.

Aby wody te zostały uświęcone mocą, działaniem i zstąpieniem Ducha Świętego, do Pana módlmy się.

Aby na wody te zstąpiło oczyszczające działanie odwiecznej Trójcy,

do Pana módlmy się.

Aby była im darowana łaska zbawienia i błogosławieństwo Jordanu mocą,

działaniem i zstąpieniem Ducha Świętego, do Pana módlmy się.

Aby szybko został skruszony szatan pod nogami naszymi i rozbity został

wszelki zły zamysł powzięty przeciwko nam, do Pana módlmy się.

Aby Pan Bóg wyzwolił nas od wszelkiego knowania i pokusy przeciwnika oraz uczynił nas godnymi obiecanych łask, do Pana módlmy się.

Abyśmy zostali oświeceni duchowym oświeceniem rozumu i pobożności przez

zstąpienie Ducha Świętego, do Pana módlmy się.

Aby Pan Bóg zesłał błogosławienstwo Jordanu i poświęcił wody te, do

Pana módlmy się.

Aby woda ta stała się darem uświęcającym, wyzwoleniem z grzechów,

była na uzdrowienie duszy i ciała, pożyteczna we wszelkich potrzebach, do Pana

módlmy się.

Aby woda ta stała się źródłem życia wiecznego, do Pana módlmy sie.

Aby odpędzała wszelkie knowanie widzialnych i niewidzialnych wrogów, do Pana módlmy się.

Za czerpiących ją i biorących na poświęcenie domów, do Pana módlmy się.

Aby była ona na oczyszczenie dusz i ciał dla wszystkich, czerpiących z wiarą i komunikujących się nią, do Pana módlmy się.

Aby sprawiła ona napełnienie uświęcenia wód tych komunią, niewidzialnym objawieniem Ducha Świętego, do Pana módlmy się.

Aby Pan Bóg usłyszał głos naszego błagania i zmiłował się nad nami, do

Pana módlmy się.

O wyzwolenie się nasze od wszelkiego utrapienia, gniewu, biedy i niedostatku, do Pana módlmy się.

Obroń, zbaw, zmiłuj się i zachowaj nas, Boże, w Twojej łaskawości.

Przeświętą, przeczystą, przebłogosławioną, przesławną Pani naszą Bogurodzicę i zawsze Dziewicę Maryję ze wszystkimi świętymi wspomniawszy, sami siebie i jeden drugiego, i całe życie nasze Chrystusowi Bogu powierzmy.

Chór: Tobie, Panie.

Podczas śpiewu powyższej ektenii kapłan cicho odmawia modlitwę:

Panie Jezu Chryste, Jednorodzony Synu, będący w łonie Ojca, prawdziwy Boże, zródło życia i niesmiertelności, światłości ze światłości, który przyszedłeś na świat, aby go oświecić. Oświec naszą myśl Świętym Twoim

Duchem i przyjmij nas, składających Tobie uwielbienie i dziękczynienie za

odwieczne, cudowne i wielkie Twoje dzieła i za to, że w czasach ostatecznych

ze zbawczej Twej opatrzności przyjąłeś odziałeś się w nasze słabe i nędzne zniszczenie oraz uniżyłeś się do rangi sługi, Królu wszystkich. Nadto z ręki sługi w Jordanie zaznałeś przyjęcia chrztu, aby jako bezgrzeszny poświęcić żywioł wody i uczynić nam drogę do odrodzenia z wody i Ducha, i obdarzyc nas pierwotną wolnością. Tego to właśnie Boskiego Misterium uroczyście obchodząc pamiątkę, prosimy Ciebie, [Władco[3]], Miłujący człowieka, pokrop i nas, niegodne Twoje sługi, według Twej Boskiej obietnicy, wodą czystą, darem

Twego miłosierdzia, i nad wodą tą niech modlitwy nas grzesznych będą

przyjemne przez Twoją łaskawość. Twojego błogosławieństwa jej, nam i całemu wiernemu ludowi udziel, ku chwale Twego świętego i godnego

pokłonu imienia. Albowiem Tobie przynależy się wszelka chwała, cześć i pokłon, z Przedwiecznym Twoim Ojcem i Najswiętszym i Dobrym, i Życiodajnym Twoim Duchem, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

[Teraz, jeśli kapłan zechce, odmawia tę modlitwę:

Trójco odwieczna, najłaskawsza, najświętsza, wszechmogąca, wszechobecna, niewidzialna, nieodosiężna, stwarzająca istoty rozumne i byty duchowe, nadprzyrodzona dobroci, niedostępne światło, które oświeca każdego człowieka, który przychodzi na świat, oświeć i mnie, niegodnego sługę Twojego, zapal moje duchowe oczy, abym ośmielił się opiewać bezmierne Twoje dobre działanie i potęgę. Niech będzie dobrze przyjęte to moje błaganie za obecnych tutaj ludzi, niech moj przewiny nie przeszkodzą w przyjściu Świętemu Duchowi Twojemu, ale daj mi bez potępienia wołać do Ciebie i przemawiać i teraz, najłaskawszy:

Wysławiamy Cię, Władco, Miłujący człowieka, Stworzycielu, odwieczny Królu. Wysławiamy Cię, Twórcę i Stwórcę. Wysławiamy Cię, bez ojca z Matki i bez matki od Ojca istniejącego. Bo w poprzednim święcie widzieliśmy Ciebie jako dzieciątko, a w obecnym jako doskonałego Ciebie widzimy, doskonałego od doskonałego objawionego naszego Boga. Bo dziś nastał dla nas czas świąteczny i chór świętych zbiera się z nami i aniołowie z ludźmi świętują. Dziś bowiem łaska najświętszego Ducha w postaci gołębicy na wody przybyła. Dziś słońce niezachodzące zajaśniało i świat świeci światłem Pańskim. Dziś księżyc współoświeca świat jasnym promieniem. Dziś gwiazdy świecące światłością swoją świat upiększają. Dziś obłoki niebieskie roszą deszcz dla ludzkości. Dziś niestworzony od stworzonego ze swej woli chrzest przyjmuje. Dziś prorok i poprzednik [Jan Chrzciciel] do Władcy przystępuje, ale z drżeniem staje, widząc Boże do nas zejście. Dziś wody Jordanu przemieniają się na uzdrawiające przez Boże przyjście. Dziś wszelkie stworzenie mistycznymi strumieniami napaja się. Dziś ludzkie grzechy przez wody Jordanu obmywają się. Dziś raj otwiera się dla ludzi i słońce sprawiedliwości świeci nam. Dziś gorzka woda, która za czasów Mojżesza przez przyjście Pana przemieniła się ludziom w słodkość. Dziś wyzwoliliśmy się z dawnego lamentu i jako nowy Izrael zostaliśmy zbawini. Dziś od ciemności wyzwililiśmy się i zostaliśmy oświeceni światłem Bożego poznania. Dziś mrok świata zostaje unicestwiony przez objawianie się Boga naszego. Dziś przez światło oświeca się wszelkie stworzenie. Dziś to, co w górze, z tym, co na dole, świętuje i to, co na dole, z tym, co na górze rozmawia. Dziś święte i wielce opiewane zwycięstwo prawowiernych jest radością. Dziś unicestwiona została pokusa i przyjście Władcy prostuje nam drogę zbawienia. Dziś Władca do chrztu pospiesza, aby zaprowadzić ludzkość do wysokości. Dziś niekorzący się swojemu słudze korzy się, aby nas z niewoli wyzwolić. Dziś my Królestwo Boże zakupiliśmy, bo Królestwu Pana nie ma końca. Dziś ziemia i morze radość swoją podzieliły i radością świat napełniły.

Ujrzały Ciebie wody, Boże, ujrzały Ciebie wody i zlękły się. Jordan bieg swój odwrócił, ujrzawszy ogień Bóstwa, który schodził i wchodził w Niego. Jordan bieg swój odwrócił, widząc Ducha Świętego pod postacią gołębicy, jak schodził i latał nad Tobą. Jordan bieg swój odwrócił, widząc, że niewidzialny stał się widzialnym, Stwórca, Wcielony, Władca pod postacią sługi. Jordan bieg swój odwrócił i góry zagrały, Boga w ciele ujrzawszy i obłoki głos wydały, wyrażając podziw nad światłością ze światła, Bogiem prawdziwym z Boga prawdziwego, który przychodzi. Widząc dziś święto Pańskie w Jordanie i Jego samego, który zanurzył śmierć występku i żądło pokusy i przymierze piekła i darował światu zbawienie chrztu. Dlatego i ja, grzeszny i niegodny sługa Twój, opowiadający o wielkości cudów Twoich, przejęty bojaźnią, pokornie wołam do Ciebie[4].]

[Gdy diakon skończy ektenię kapłan donośnie śpiewa:[5]]

[Kapłan zapalonymi świeczkami trzykotnie błogosławi wodę, czyniąc nimi znak krzuyża, zanurzając świeczki w wodzie i mówi głośno:[6]]

Wielki jesteś, Panie, i przedziwne są Twoje dzieła i nie ma ani jednego słowa, które zadowalająco opiewało cuda Twoje (trzy razy).

Ty bowiem własną mocą z nieistnienia do istnienia przywiodłeś wszystko,

przez Twoją władzę utrzymujesz stworzenie i przez Twoje zrządzenie rządzisz światem. Ty z czterech żywiołów złożyłes stworzenie, czterema porami krąg roku uwienczyłes. Przed Tobą drżą wszystkie duchowe moce, Ciebie wielbi słońce, Ciebie wysławia księżyc, Ciebie otaczają gwiazdy, Ciebie słucha światło, przed Tobą drźą w lęku otchłanie, Tobie służą zródła. Ty rozciągnaąłeś niebo jak namiot, Ty umocniłeś ziemię na wodach, Ty morze ogrodziłeś piaskiem, Ty do oddychania rozlałeś powietrze. Anielskie moce Tobie służą, archanielskie chóry Tobie się kłaniają, wieloocy cherubini i szesścioskrzydli serafini dookoła Ciebie stojący i wokół latający, zakrywają swoje oblicza zdjęci bojaźnią niedostępnej Twojej chwały. Ty bowiem, chociaż jestes Bogiem

nieopisanym, niemającym początku i niewypowiedzianym, przyszedłeś na

ziemię przyjąwszy postać sługi i stałeś się podobnym do ludzi. Nie mogłeś

bowiem znieść, Władco, ze względu na Twoją pełną miłosierdzia dobroć,oglądania rodzaju ludzkiego męczonego przez diabła, lecz przyszedłeś i nas zbawiłeś. Wyznajemy łaskę, głosimy miłosierdzie, nie zatajamy Twego dobrodziejstwa, gdyż wybawiłes naturę rodzaju naszego, dziewicze łono uświęciłeś Twoim narodzeniem. Wszelkie stworzenie Ciebie opiewa, objawiającego się, bo Ty jesteś Bogiem naszym, który zjawił się na ziemi i zamieszkał z ludźmi. Ty wody Jordanu uświęciłeś, z nieba

zesławszy Świętego Twego Ducha, i skruszyłeś głowy gnieżdżących się tam

węży.

Ty przeto, Miłujący człowieka, Królu, przyjdź i teraz przez zstąpienie

Świętego Twego Ducha, i uświęć tę wodę (trzy razy).

Wymawiając te słowa kapłan trzykrotnie tchnie na wodę w kształcie krzyża.

I daj jej łaskę zbawienia, błogosławienństwo Jordanu, uczyń ją źródłem

niezniszczalności, darem uświęcenia, odpuszczeniem grzechów, uleczeniem

słabości, zgubą demonów, niedostepną dla wrogich sił, pełną mocy anielskiej,

aby dla wszystkich czerpiących ją i nią się komunikujących była ku oczyszczeniu duszy i ciała, ku uleczeniu cierpienia, na poświęcenie domów, skuteczną w każdej potrzebie. Ty bowiem jesteś Bogiem naszym, który przez wodę i Ducha odnowił zestarzałeą przez grzech naszą naturę. Ty jesteś Bogiem naszym, który za czasów Noego potopił w wodzie grzechy. Ty jesteś Bogiem naszym, który za czasów Mojżesza przez morze wyzwolił lud hebrajski z niewoli faraona. Ty jesteś Bogiem naszym, który uderzył w skałę na pustyni i popłynęły wody, zrodzone zostały potoki i napoiłeś spragniony Twój lud. Ty jestes Bogiem naszym, który za czasów Eliasza przez ogień i wodę wybawił Izrael z fałszywego kultu Baala.

[I błogosławi (kapłan) wodę ręką, zanurzając ją w wodzie trzykrotnie, i mówi:[7]]

Sam i teraz, Władco, uswięć tę wodę Duchem Twoim Świętym (trzy razy).

Udziel wszystkim dotykającym się jej i komunikującym się nią, i namaszczajacym się nią, uświęcenie, zdrowie, oczyszczenie i błogosławienstwo.

Zbaw, Panie, i zmiłuj się nad narodem naszym i ochroń go pod Twymi skrzydłami w pokoju, [poddaj mu wszelkiego wroga i przeciwnika[8]], daruj mu wszystko potrzebne ku zbawieniu i życie wieczne. Aby żywioły i ludzie, i aniołowie, wszystko to, co widzialne i wszystko to, co niewidzialne, wysławiało najświętsze imię Twoje z Ojcem i Świętym Duchem, teraz i zawsze, i na wieki wieków.

Chór: Amen.

Kapłan: Pokój wszystkim.

Chór: I duchowi twemu.

Diakon: Głowy wasze skłońcie przed Panem.

Chór: Przed Tobą, Panie.

Kapłan: Nakłoń, Panie, Twoje ucho i usłysz nas, który w Jordanie

zechciałeś być ochrzczonym i uswięciłeś wody. Pobłogosław nas wszystkich,

którzy przez skłonienie głów oznaczamy nasze poddaństwo i uczyń nas

godnymi Twego uświęcenia przez spożycie tej wody, Panie, na uzdrowienie

duszy i ciała.

Ekfonesis: Albowiem Ty jesteś uświęceniem naszym i Tobie chwałę

oddajemy z Przedwiecznym Twoim Ojcem, i Najswiętszym i Dobrym, i

Ożywiającym Twoim Duchem, teraz i zawsze, i na wieki wieków.

Chór: Amen.

Kapłan zanurza w wodzie trzykrotnie święty krzyż, powtarzając za każdym razem

troparion pierwszego tonu:

Gdy chrzciłeś się, Panie, w wodach Jordanu, objawiła się Trójca

Najgodniejsza adoracji. Rodzica bowiem głos dał o Tobie świadectwo,

nazywając Ciebie ukochanym Synem, Duch zaś w postaci gołeębicy świadczył o prawdziwości słowa Ojca. Objawiłeś się, Chryste Boże, i świat osświeciłeś,

chwała Tobie.

Troparion ten spiewa także chór. Kapłan zwraca sie do ludu, trzymając w lewej rece

krzyż, i kropi obecnych podając do całowania krzyż. W tym czasie śpiewa się wielokrotnie

troparion, aż wszyscy zostaną poświęceni przez pokropienie wodą. Nastepnie wszyscy udają

się z powrotem do świątyni, śpiewając stichos szóstego tonu:

Wysławiajmy, wierni, wielkość dobrodziejstwa Bożego dla nas, ze względu bowiem na nasze grzechy stał się człowiekiem i nam przynależnym

oczyszczeniem w Jordanie się oczyszcza Ten, który jedyny jest czysty i

nieśmiertelny. Zaczerpnijmy więc z weselem, bracia, wodę, łaskę bowiem

Ducha z wiarą czerpiącym daje Chrystus Bóg, Zbawiciel dusz naszych.

Nastepnie śpiewamy:

Niech imię Pańskie będzie błogosławione, teraz i na wieki (trzy razy).

Psalm 33[9].

Przed piciem poświęconej wody bierzemy od kapłana antydoron.

Kapłan: Błogosławieństwo Pańskie niech zstąpi na was przez Jego łaskę i

miłość do człowieka, w każdym czasie, teraz i zawsze, i na wieki wieków.

Chór: Amen.

Kapłan: Chwała Tobie, Chryste Boże, Nadziejo nasza, chwała Tobie!

Chór: Chwała Ojcu i Synowi, i Swietemu Duchowi, i teraz i zawsze, i na

wieki wieków. Amen. Panie, zmiłuj sie (trzy razy). Pobłogosław!

Kapłan: Chrystus, prawdziwy Bóg nasz, który w Jordanie zechciał przyjąć

od Jana chrzest dla naszego zbawienia, dla modlitw przeczystej swej Matki i

wszystkich świętych, zmiłuje się nad nami i zbawi nas, bo jest dobrym i

Miłującym człowieka.

Chór wygłasza życzenia długich lat[10].